گوناگون ـ ۲

اگر‌چه صفحه‏‌های نمایش و پروژکتورهای امروزی دقت بیشتری را برای تکنولوژی‏‌های نمایشگر کنونی به همراه آورده‏‌اند، اما گروهی از هنرمندان رسانه معتقدند که امکانات زیبایی‏‌شناختی بکری را می‏‌توان از رسانه‏‌های قدیمی‏‌تر (که زمانی کاملاً جدید بودند) استخراج کرد. به‏‌ویژه، یکی از این تکنولوژی‏‌ها، یعنی لامپ پرتوی کاتدی، مدت‏ها پس از اینکه در قلمرو تلویزیون و کامپیوتر با تکنولوژی صفحه‏‌ی تخت جایگزین شد، به خاطر ویژگی‏‌های نمایش آنالوگ منحصربه‏‌فردش از نو کشف شده است. تکنولوژی لامپ پرتوی کاتدی از ابزاری سرچشمه گرفت که فردیناند براون، فیزیکدان، برای تجسم‏‌بخشی به جریان متناوب ایجاد کرد. او سازه‏‌ی حاصل این یافته را در سال ۱۸۹۷ به صورت عمومی منتشر کرد: لوله‏‌ی خلاء با دیافراگمی برای کانونی کردن باریکه‏‌ی الکترون و صفحه‏‌ای از جنس فسفر برای اینکه حرکت‌های نقطه‏‌ی نور ناشی از آن را نشان بدهد. براون، با به‏‌کارگیری نیروهای مغناطیسی، فعالانه باریکه‏‌ی الکترون را کنترل کرد ـ بنابراین می‏‌توان کار او را الکترونیک تلقی کرد.
اولین تصاویر الکترونیک که با تکنولوژی لامپ پرتوی کاتدی تولید شده‏‌اند تصاویر تشخیصی و آزمایشی هستند، ولی در دهه‏‌ی ۱۹۳۰، انتقال تصویر الکترونیکی تلویزیونی هم در نقطه‏‌ی ارسال و هم در نقطه‏‌ی دریافت امکان‏پذیر شد. در تلویزیون، تصاویر نصف می‏‌شوند و بر اساس استانداردها، مثلاً ان‌تی‌اس‌سی، به صورت خطی تنظیم می‏‌شوند. از سوی دیگر، برای تست تجهیزات و اندازه‏‌گیری ولتاژ، تصاویر برداری ساده کافی‏‌اند. اسیلوسکپ، ابزاری تحقیقاتی که از سازه‏‌ی فردیناند براون ناشی شده است، تغییرات ولتاژ را به شکلی پویا بر صفحه‏‌ی براق خود نمایش می‏‌دهد؛ مثلاً روی نموداری بر حسب زمان. افزون بر کاربردهای فراوان این ابزار در مهندسی برق، اندازه‏‌گیری‏‌هایی که باید در استودیو صدا انجام بگیرد نیز می‏‌تواند مثال خوبی باشد: اسیلوسکپ به‏‌ویژه پس از آزمایش‏‌های دهه‏‌ی ۱۹۵۰ در زمینه‏‌ی موسیقی الکترونیک ابزاری رایج برای مهندسان صداست... بیشتر >