مرجع

 با حمایت شانتال پتی‌‌ـ‌ چیشلویش، آنا گرابفسکا‌ـ‌کان‌ونت، مدیر موزه‌ی ملی پوزنان و آندرژی کلیموفسکی 
رومن چیشلویش به لهستان ـ بزرگترین مرکز داوری پوستر ـ لقب «سرزمین پوستر» داد. در حالی‌که در سال‌های پس از ۱۹۴۵ پوستر در بسیاری از کشورهای اروپایی رو به نابودی می‌رفت، مردم جمهوری سوسیالیستی لهستان از توجه هنرمندان و طراحان خلاق به اهمیت پوستر لذت می‌بردند. این پوسترها برای اعلام فیلم یا تئاتر جدید ساخته می‌شدند ولی هدف رسمی‌شان تبلیغات یا جلب توجه خریداران بلیط نبود.
چیشلویش به نسل دوم مدرسه‌ی پوستر لهستان تعلق داشت. او فعالیت حرفه‌ای خود را در اواسط دهه‌ی ۵۰ میلادی که آزادی بیان کمتر سرکوب می‌شد آغاز کرد و در عرض چند سال به خاطر ساختن فیلم‌های فراواقعی که مملو از تصاویر استثنایی بودند به شهرت رسید. طراحی‌‌های او اغلب پیچیده و مرموز هستند و بیننده را به تفکر وا می‌دارند. او در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۷۸ گفت: «پوستر یک ایده است و این چیزی است که مهم است. ایده می‌تواند به هیجان بیاورد و حس کنجکاوی را برانگیزد.» مارسل دوشان هم معتقد بود: «تصویری که حس کنجکاوی را تحریک نکند بی‌ارزش است.»
مجله‌ی تی‌ی‌یا  که به زبان لهستانی به معنی «تو و من» است اولین بار در سال ۱۹۵۹ توسط اتحادیه‌ی زنان، شاخه‌ای از حزب کارگری لهستان، منتشر شد. با همکاری نویسندگان و طراحان جوان،